Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

(nie móc się powstrzymać)

См. также в других словарях:

  • śmiech — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u człowieka: charakterystyczne dźwięki, odgłosy (np. {{/stl 7}}{{stl 8}}ha ha ha, he he he, hi hi hi{{/stl 8}}{{stl 7}}), którym towarzyszy… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

  • utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… …   Słownik języka polskiego

  • wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… …   Słownik języka polskiego

  • koniec — m II, D. końca; lm M. końce, D. końców 1. «punkt, linia, płaszczyzna ograniczająca, kończąca coś; brzeg, skraj, kraniec, czubek» Koniec ołówka, laski. Stanąć na końcu deski. ◊ Szary koniec «ostatnie miejsce, zwłaszcza przy stole; osoby siedzące… …   Słownik języka polskiego

  • ugryźć — dk XI, ugryzę, ugryziesz, ugryź, ugryzł, ugryźli, ugryziony 1. «odciąć, oddzielić kawałek czegoś zębami» Ugryźć kawałek chleba, kawałek jabłka, jabłko. ◊ Nie móc czegoś (np. zagadki, zadania matematycznego) ugryźć «nie móc czegoś zrozumieć,… …   Słownik języka polskiego

  • pozwolić — dk VIa, pozwolićlę, pozwolićlisz, pozwolićzwól, pozwolićlił pozwalać ndk I, pozwolićam, pozwolićasz, pozwolićają, pozwolićaj, pozwolićał 1. «zgodzić się, przystać na coś, przychylić się do czyjejś prośby; zezwolić» Pozwólcie mi mówić. Rodzice… …   Słownik języka polskiego

  • utrzymać — 1. Coś jest utrzymane w jakichś barwach, w jakimś stylu, tonie, nastroju, w jakiejś tonacji itp. «coś ma jakieś barwy, jakiś styl, ton, nastrój, charakter itp.»: Ściany utrzymane są w barwach odpowiadających kolorom kwiatów. Viva 20/2000. W sumie …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»